بعد از ظهر 31شهریور ماه 1395،ناگهان بارانی از آتش بر خرمشهر باریدن گرفت و شهر را غرق در آتش و دود ساخت .دشمن بعثی با شناسایی قبلی از میزان توان و نیروهای مستقر در پاسگاه ها و مرز اقدام به هجوم کرد و قبل از حرکت ،اجرای آتش روی پاسگاه مرزی و جاده های اصلی را تشدید نمود و علاوه بر اجرای آتش توپخانه ،تانک ها و خمپاره اندازها ،جاده خرمشهر اهواز ،پاسگاه کیلومتر 25 و پاسگاه شلمچه را زیر بمباران هوایی خود گرفت .عراق ابتدا سعی کرد عقبه اصلی خرمشهر یعنی جاده خرمشهر اهواز را تهدید کند و امکان مقاومت نیروهای مستقر در مرز و پاسگاههای مرزی را خنثی سازد در این وضعیت ،هر چند ادامه مقاومت بسیار دشوار بود اما ترک شهر برای حماسه آفرینانش دشوارتر به نظر می رسید.به همین خاطر مقاومت قدم به قدم سلحشوران مسلمان ادامه یافت تا روز 24 مهرماه که خرمشهر ،شهر خون شد و خونین شهر نام گرفت.